Ik ben mijn hele leven al voetbalfan, op de 1 of andere manier zal het besmettelijk zijn want zowat alles is voetbal bij ons in huis. En dan bedoel ik niet het interieur of de hanglampen, nee hooguit aan de slaapkamer van mijn zoontje zou je deze liefhebberij kunnen ontdekken. Wel vullen mijn vrouw en ik iedere week trouw de voetbalpoule in en kijken zaterdag en zondag zoveel mogelijk wedstrijden uit de Eredivisie, spelen we diverse voetbalspelletjes op de PlayStation, iPhone, Wii en de PC.
Maar waar ik het vooral over wil hebben is mijn zoontje, Dyon is pas 6 jaar oud maar heeft nu al een zeer scherpe visie wat betreft voetbal. Soms op een wat kinderlijke manier, maar mijn vrouw en ik herkende in hem al op vroege leeftijd een ongebruikelijke honger naar alles wat met voetbal te maken heeft.
Hij wil dus al vanaf jongs af aan op voetbal, wij hebben m beloofd dat hij dit mocht zodra ie z'n zwemdiploma gehaald had. Vorig jaar september was ie niet meer te houden, hij was in augustus 6 geworden en we vonden toch dat ie al die energie ergens in kwijt moest en besloten dat dit de beste uitlaatklep moest zijn. We hebben hem aangemeld bij de plaatselijke vereniging waar hij werd ingepast in de F9. Hoewel zijn trainer slechts een vrijwilliger is had hij zich door het spelen van wedstrijden toch al razendsnel ontpopt tot vaste aanvaller van zijn team, hoewel het niets zegt dat hij topscorer van zijn team is omdat ie pas in de JO9 zit, vind ik het wel knap dat ie zijn positie al na het spelen van 2 wedstrijdjes had afgedwongen.
Na amper 2 maanden werd hij opgemerkt door de jeugdcoordinator bij de plaatselijke vv, hij werd gevraagd om deel te nemen aan de voetbalschool op woensdagmiddag. Bovenop de training van zijn eigen team doet hij nu dus 1 uur extra techniektraining in de week, ik was natuurlijk toen al super trots op mijn ventje. Ik heb wel eens getwijfeld om hem aan te melden voor talenten dagen die Feyenoord wel eens organiseert, maar heb voor mezelf toch besloten hiermee te wachten omdat ik vind dat ie nog lekker kind moet blijven en vooral lol moet houden in het voetbal. Hij is immers pas 6 jaar, klein van stuk (net als z'n vader) en hoewel hij z'n eigen veters niet eens kan strikken ziet ie wel dat hij "goeder is dan de rest" zoals ie dat zelf zegt.
Maar nu komt het: Gister speelde ie op 2e paasdag met zijn team een toernooitje in Zwijndrecht, in de 1e wedstrijd maakte hij de winnende goal 1-0 en speelde weer zeer leuk voetbal. Snelheid, uitkappen, passeren, dreiging en scoren, alles zat erin. Terwijl ik met de jongens de kleedkamer in ging werd mijn vrouw buiten aangesproken door een man, of zij de moeder was van nr 9?
Meneer was namelijk al 32 jaar jeugdscout bij Feyenoord en heeft genoeg gezien, zo hebben ze een kwartiertje gesproken en ik ben weer met de kids aan de volgende wedstrijd begonnen. Meneer heeft mijn zoon nu uit genodigd om 3 woensdagen stage te komen lopen bij Feyenoord, niks talentendagen of door selecteren, gewoon direct op stage!! Toen ik het hoorde stond ik met mijn mond vol tanden, ik wist niet wat ik hoorde, het zal toch geen 1 april grap zijn?, maar nu zijn we een dag verder en heb ik t allemaal op me laten inwerken. Wat moeten we hier nu mee? Is ie niet te jong? Gooi ik nu m'n principes overboord, want m'n vrouw wil het graag proberen met hem. Krijgt ie zo'n kans ooit nog? Zal uiteindelijk een betere voetballer worden als hij nu al instroomt ipv op latere leeftijd?
Zelf vond ik een jaar of 10 wel een leuke leeftijd om zoiets eens te proberen, ik weet ook totaal niet wat ik allemaal kan verwachten en of we er überhaupt aan moeten beginnen. Zijn er hier mensen met ervaringen op dit gebied of mensen met een goed advies omtrent dit onderwerp? Man, wat komt er een boel op me af en wat heb ik veel vragen!!!