· 

Voor veel kinderen was voetbal zonder ouders een verademing...dat heeft de crisis ons geleerd

Op amateurvoetbalvelden en trainingsvelden is er veel veranderd sinds het uitbreken van de crisis. Vooral in positieve zin, iets wat trainers juist goed uitkwam. Want vanwege de maatregelen zijn ouders langs de lijn niet welkom en dat scheelt een boel geschreeuw en herrie en allerlei opmerrkeningen waarbij kinderen niet beter gingen voetballen maar juist minder. ..gaf discussie en soms ook stress voor kinderen.

 

Bij Voetbalvereniging Dokkum mocht weer getraind worden en om er toch een beetje een competitie van te maken, hield de club de afgelopen drie zaterdagen een klein toernooi voor kinderen onder de 13. Het viel jeugdtrainer Theo de Vries meteen op hoe anders het was nu er geen ouders langs de lijn stonden. "Wat een rust en wat een kalmte", zegt hij tegen het NOS Jeugdjournaal. "Er was geen geschreeuw, geen commentaar, geen vragen. Niet dat dat altijd verkeerd bedoeld is hoor, maar het zorgde denk ik wel voor minder prikkels voor de kinderen. Normaal roepen ouders wat en dan reageren kinderen daarop. En soms weten ze niet meer naar wie ze moeten luisteren. Nu was het duidelijk: de coach zegt iets en dat volg je op."

Een club uit west 2 die niet bij naam genoemd wilde worden vertelden ze dat ze zelden zo fijn hebben getraind en onderling partijen hebben gespeeld, "dat het plezier van de gezichten straalde," vertelt een jeugdtrainer. "De spanning is weg, horen geen externe geluiden, worden niet afgeleid en wat mij opviel? Deze kinderen werden juist beter en het was net of er een schroom van hun was afgevallen."

 

Voor veel kinderen is het prima als die ouders er zijn. Maar er zijn ook kinderen die er angstig van worden. Citaat van kinderpsycholoog Tischa Neve.