In het vorige nummer werden er zes praktijkvoor- beelden gegeven van het verschil tussen de be- wegingsgerichte en handelsgerichte benadering: Trainingsvorm 1 (Y-vorm) is al behandeld. Kijkend naar oefening 2 en 3 is het volgende van belang. Belangrijk voor het begrip bij deze oefe- ningen is dat in een handelsgerichte benadering alles draait om de drie-eenheid tijd, tempo en richting wat ook in het vorige nummer besproken is . Centraal staan bij de drie-eenheid de volgende vragen. Wanneer speel je de bal? Dan gaat het om de factor tijd. Hoe hard speel je de bal? Dan gaat het om het tempo. Waarheen speel je de bal? Juist ja, dan is de richting van belang.
In trainingsvorm 2 heeft op de bovenste plaatjes een speler weinig tot geen keuze. Hij hoeft alleen maar naar de bal te kijken. Van de drie kernbe- grippen Tijd, Tempo en Richting is alles al vast- omlijnd. De richting ligt zelfs geheel vast. Voor trainingsvorm 3 geldt hetzelfde. De richting is bepaald, de tijd van het inzetten van de schaar is het moment net voor de pion en het tempo is niet bepalend omdat er geen weerstand is van een tegenspeler.
Bij de onderste trainingsvormen (handelingsge- richt) zie je de drie kernwoorden Tijd, Tempo en Richting juist wel terugkeren. Hierdoor wordt aan de speler een PP voorgelegd.
Keuzes bij trainingsvorm 2:
- Bal ver vooruit aannemen of dichtbij houden (ligt aan snelheid tegenstander)
- Links, rechts of vooruit aannemen.
- Scoren links, rechts of door passeren recht- door van tegenstander.
Keuzes bij trainingsvorm 3:
- links, rechts passeren
- enkele, dubbele schaar gebruiken
- omschakeling aanvaller /verdediger.
Bij beide oefeningen gaat het om het anticipere n van wat de tegenstander doet. De aanvaller moet de snelheid inschatten, maar ook de richting, de lichaamshouding en het moment van het inzetten van een actie. Voor de verdediger geldt hetzelfde. Welke vooractie, welke snelheid heeft de bal, hoe kies ik positie, wat doe ik bij de aanname enzovoorts.
Oftewel: Tijd, Tempo en Richting.-
Overvraagd aanbod
Je kunt wel zien dat het scala van keuzes enorm is. Een goed spelinzicht verwerven om die alle- maal te herkennen, is een enorme opgave. Criticasters zouden zelfs kunnen stellen dat er een overvraagd aanbod van keuzes is.
Nu kent elk niveau kent zijn beperkingen omtrent het talent van de spelers. Een trainer op topsportni- veau kan veel meer overlaten en verwachten van spelers op gebied van eigen keuzes maken dan een trainer van respectievelijk de JO13.2 van een gemiddelde amateurclub. Juist in dit opzicht is een belangrijke rol voor de pupillentrainer weg- gelegd.
Hij moet ervoor zorgen dat de PP niet te moeilijk, maar ook niet te makkelijk is.
Zodoende worden spelers geprikkeld om naar eigen oplossingen te blijven zoeken.
Bijkomend voordeel is dat het groepsgevoel versterkt wordt, omdat een pupillentrainer bij voorkeur al vragend samen met de groep naar oplossingen zoekt voor dingen die niet lukken.