Mijn zoon zit al een tijdje op voetbal. Hij is vrij fanatiek en heeft een goede spirit. Hij is de oudste van zijn afdeling, en dat maakt natuurlijk ook nogal wat uit op 8 jarige leeftijd qua fysiek. De beker was leuk en wonnen veel wedstrijden. Maar de laatste paar weken zie je dat de tegenstanders wat sterker zijn en weddstrijden worden verloren.
Mijn zoon weet hier totaal niet mee om te gaan. Hij wordt boos op zichzelf, loopt met een chagrijnig gezicht rond, gaat zeggen dat hij heel slecht is en gaat ook nog roepen dat het team niet goed genoeg is. Zelf heb ik daar best moeite mee om ook zijn kameraadjes negatief te beinbloeden. Hij gaat mekkeren tijdens de wedstrijden of loopt gewoon naar de zijkant en stopt ermee. Je kunt zien dat hij echt een balletje kan trappen, inzicht heeft en dat hij ziet dat anderen dat missen. Daar wordt hij dan boos op. Een aantal kinderen in zijn team zijn niet zo actief, niet echt met de gedachten bij de wedstrijd, zijn in zijn ogen nog niet zover en kunnen vaak niet de juiste kleur aanspelen. Wat natuurlijk helemaal prima is, het zijn nog hele jonge kinderen die net gestart zijn met teamsport. Ik merk dat mijn zoon zich enorm ergert dat de anderen nog niet over zijn..Ik weet alleen niet wat ik er zelf aan kan doen. Ik leg hem uit dat iedereen beter wil worden en dat het tijd kost en ieder kind zijn best doet. En de komende weken is het nog zoals het is. Waarschijnlijk stroomt mijn kind na de winterstop door naar een hoger spelend team. Ik hoop dat dat het voor hem beter wordt . Maar tegelijkertijd zal hij ook moeten leren om zijn boosheid niet zo te laten tonen en te laten merken. Iemand ervaringen?