Onze zoon van 10 ligt op zich goed in de groep, alleen voelt hij zich de laatste tijd erg alleen de pauzes op school.
De kinderen (jongens) gaan vooral voetballen, in een kleiner clubje krijgt mijn zoon nooit de bal (ook niet als hij er herhaaldelijk om vraagt), in een grotere groep mag hij niet meedoen. Hij wil beslist niet dat we met zijn juffrouw erover praten, want dan moet hij huilen zegt hij. Hij wil ook niets zeggen tegen z'n 'vriendje' (uit het kleine groepje), want ik denk niet dat die het kwaad bedoelt.
We vrezen ook dat meespeelt dat mijn zoon geen goede voetballer is. Voorheen zat hij wel op een vereniging. Nou is de oplossing 'laat hem op voetbalvereniging' geen optie, dat past niet binnen andere activiteiten in de week, maar dat hij niet mee mag doen is zijn plezier ook nog weg. Maar hij wil wel gewoon meedoen in de pauzes - en dan is vijf kwartier met je ziel onder je arm lopen heel lang. Met de meisjes spelen wil hij niet. We hebben nog ideeen aangedragen om wat anders te gaan doen, maar dat wil hij ook allemaal niet. Hij wil gewoon ook af en toe de bal. Het zit hem erg hoog. We hebben hem gezegd dat ik vanmiddag wil weten hoe het vandaag is gegaan zodat we kunnen bedenken wat we eraan kunnen doen. Tips?